هیوا در وبلاگش به شعر، داستان کوتاه و موضوعات ادبی پرداخته. کارهای جالبی دارد و امیدوارم در این زمینه موفق باشد. من با این وبلاگ از طریق کامنتی که سعید گذاشته بود آشنا شدم. البته من نمی‌دانم که سعید همان هیواست یا هیوا همان سعید است و یا هردو همان دیگری هستند؟! مساله این است.
من هم اگر فرصت کافی داشتم دوست داشتم که تجربه‌های داستان نویسی‌ام را اینجا بگذارم. کار جالبی است اما امان از گرفتاری‌های زندگی که فرصت سر خاراندن هم به آدم نمی‌دهد.
آقا ما بدون دلیل چند روزی‌است علاقمند شده‌ایم مطالب علمی به خورد خلق‌الله بدهیم!
اکسیر عمر ، راز سلامتی یا هرجور که بنامیدش فرقی نمی‌کند. چنین چیزی وجود دارد و اسمش هم کفیر(
kefir ) است. کفیر نوعی ماده‌ی غذایی است که از رشد نوعی قارچ در شیر و طی یک فرایند تخمیر به وجود می‌آید. این قارچ را نخستین بار قبایل قفقازی در کوهستان‌های سرزمین‌شان کشف کرده و مورد استفاده قرار داده‌اند. درباره‌ی چگونگی رواج استفاده از کفیر، در میان این مردم داستان‌هایی نیز وجود دارد که البته بیشتر به افسانه می‌مانند. این ماده‌ی غذایی در طول سده‌های بسیار در انحصار قبایلی خاص از مردم قفقاز قرار داشت و آن را به بیگانگان معرفی نمی‌کردند و نمی‌دادند. تا اینکه در سده‌ی نوزدهم میلادی دو برادر روسی کلک با لطایف‌الحیلی آن را به دست آوردند و در دسترس جهانیان قرار دادند. ( که خود این ماجرا داستان مفصل و جالبی دارد و در یکی از سایت‌ها نقل شده که بدبختانه نشانی‌اش را فراموش کرده‌ام.)اما چرا کفیر اکسیر سلامتی نامیده می‌شود؟
فعلا مقدمه‌ای نقل کنم تا برسیم به اصل داستان:
دانشمندان و متخصصان علوم تغذیه در پژوهش‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده از مواد غذایی که طی فرایندهای تخمیر به وجود می‌آیند برای آدمیزاد بسیار مفید است. ( موجود نازنینی به نام مگس هم به این خاطر خیلی پرجنب‌وجوش است که از مواد تخمیرشده تغذیه می‌کند.) یکی از این مواد ماست است. که ضرب‌المثلی هم درباره‌ی آن داریم که می‌فرماید: از ماست که بر ماست:-)) برخلاف آنچه که عوام هر چیز بی‌خاصیت،سرد،شل و بی‌احساسی را به ماست تشبیه می‌کنند ولی این فراورده‌ی غذایی خواص بسیار جالب‌انگیزناک و شگفت‌انگیزناکی دارد. از جمله اینکه جایگزین بسیار مناسبی برای شیر در کسانی است که شیر را به راحتی هضم نمی‌کنند و یا اینکه کودکانی که ماست زیاد مصرف کنند در سنین بزرگسالی افزون بر استخوان‌بندی قوی‌تر از میانگین قد بالاتری نیز برخوردارخواهند بود. ماست همچنین پاک کننده‌ی دستگاه گوارش است، مسکن خوبی است (هنگامی که دچار سوختگی می‌شوید اگر مقداری ماست روی محل سوختگی قرار دهید احساس سوزش از بین می‌رود.) همچنین بسیاری از افراد دهاتی و ایلیاتی که عمر نوح پیدا کرده‌اند و هر از چند گاهی اخبار تلویزیون نشانشان می‌دهد یکی از دلایل طول عمرشان را مصرف زیاد ماست دانسته‌اند.
اما اصل داستان که کفیر باشد:
در مناطقی از قفقاز که مصرف کفیر رایج است طول عمر متوسط مردم چیزی بالاتر از 100 سال است و دیدن افرادی با عمر 120 سال هم طبیعی است. حتی من شنیده‌ام که سال‌ها پیش در قفقاز پیرمردی به نام شیرعلی زندگی می‌کرده که بیش از 180سال عمر کرده.(چنین موجودی حتما نتیجه‌اش صدساله بوده!) در این مناطق بسیاری از بیماری‌های مردم دیگر نقاط جهان یافت نمی‌شود و علت آن را نیز مصرف کفیر دانسته‌اند ، از جمله آمار ابتلا به سرطان در این مناطق بسیار کم است. حالا آیا موافقید که کفیر را اکسیر سلامتی بنامیم.
چگونگی تهیه‌ی کفیر به این شکل است که قارچ آن را در ظرف شیر قرار می‌دهند که پس از چند ساعت به ماده‌ای شبیه به ماست تبدیل می‌شود. بسته به اینکه کفیر را برای چه کاربردی بخواهیم تعداد ساعاتی که قارچ باید در شیر بماند متغیر است. برای کاربردی ممکن است 12 ساعت کافی باشد و برای کاربرد دیگر ممکن است 36 یا 48 ساعت لازم باشد. خود قارچ با قرار گرفتن در شیر شروع به رشد و تکثیر می‌کند و می‌توان آن را به صورت خوراکی مصرف کرد یا به دوستان و آشنایان داد تا آنان نیز از این نعمت بهره ببرند ولی همیشه باید مقداری از این قارچ را برای مصارف بعدی به عنوان مایه نگاه داریم. بهتر است این قارچ در یک ظرف شیر در جای سرد نگهداری شود.
و اما وجه تسمیه‌ی کفیر این است که در زبان ترکی (که زبان بخش بزرگی از مردم قفقاز است) واژه‌ی کِیف (لذت) عربی به صورت کِف تلفظ می‌شود و چون پس از مصرف کفیر به علت وجود درصد بسیار کمی الکل (که باعث حرام بودن نمی‌شود قابل توجه مؤمنین و مؤمنات) حالت سرخوشی(و نه مستی) به انسان دست می‌دهد این ماده کفیر یعنی چیزی که باعث ایجاد کیف می‌شود نامیده می‌شود.
برای به‌دست آوردن اطلاعات بیشتر دراین باره می‌توانید با استفاده از جستجوگر گوگل واژه‌ی
kefir را جستجو کنید. لینک مینک هم فعلا چیزی یادم نیست. در ضمن اگر اطلاع دارید که در ایران چگونه می‌توان قارچ کفیر را به‌دست آورد ما را هم خبر کنید و یک در دنیا و صد در آخرت صواب ببرید.
حالا صدای همه درمیاد که مگه مگس هم فایده داره؟ بابا مگس که همش ضرره. اصلا این جونور چرا خلق شده؟
اما باید خدمتتان عرض شود که بعله مگس فوایدی دارد. آن هم فواید بسیار جالبناک. باور ندارید ادامه‌ی داستان را بخوانید:
تازگی‌ها عادت بدی پیدا کرده‌ام که در موقع رانندگی و یا علافی در ماشین بی‌اختیار رادیوی ماشین را روشن می‌کنم. گرچه بیشتر برنامه‌های رادیو مفت نمی‌ارزند و فقط وقت شنونده را تلف می‌کنند ولی گهگاه برنامه‌های جالب‌انگیزناکی در میان آن‌ها یافت همی‌شوند” نثر قرن پنجمی“ که گوش جان سپردن بدانها خالی از فایده نیست. از جمله برنامه‌ی علمی ’ تیتر درشت‘ که از رادیو جوان موج اف‌ام صبح‌ها ساعت 9 پخش می‌شود. مهمان برنامه‌ی امروز دکتر میراب‌زاده بود که درباره‌ی لارودرمانی صحبت کرد که خلاصه‌ی آن به عرض می‌رسد:
لارودرمانی روشی است که در آن از لارو (نوزاد) حشره‌‌ای موذی ، سمج ، لج در‌آر و همچنین مفید به نام مگس برای درمان زخم‌های عفونی و خطرناک استفاده می‌شود به این شکل که تخم نوعی خاص از این حشره یعنی همان مگس‌های سبز متالیک خوشگل( که اسم علمی‌اش را نمی‌دانم ولی فقط در محیط‌های طبیعی زندگی می‌کند و در خانه‌ها یافت همی‌نشوند دنبالشان نگردید) پس از استریل شدن در محل زخم قرار می‌گیرد. لاروها پس از تولد شروع به تغذیه از میکروب‌ها و مواد چرکی ترشح شده از زخم می‌کنند و جالب اینکه با سلول‌های زنده هیچ کاری ندارند. میکروب‌ها در معده‌ی این جانور نابود می‌شوند و بزاق حاوی موادی است که به بهبود زخم کمک می‌کند. پیشینه‌ی این روش به مصر باستان بر می‌گردد ولی در دوره‌ی معصر پس از رواج آنتی‌بیوتیک‌ها این روش به کلی منسوخ شد تا اینکه در سال 1987 یک دانشجوی حشره‌شناسی در آمریکا در پژوهش‌هایش به مطالبی درباره‌ی این روش درمانی برخورد و جذب آن شد و پس از پایان تحصیلات در این رشته به تحصیل در رشته‌ی پزشکی پرداخت و در دو رشته‌ی طب گرمسیری و طب عفونی تخصص گرفت و این شیوه‌ی درمانی را دوباره زنده کرد و به گسترش آن پرداخت. به تازگی به همت همین آقای دکتر میراب‌زاده و دوستانش این روش درمانی در ایران هم راه‌اندازی شده و مورد استفاده قرار گرفته و ایران را جزو 21 کشور دارای این تکنولوژی قرار داده. این روش در درمان عفونت‌های حاد و خطرناک به خوبی پاسخ داده و عوارضش هم کمتر از درمان با آنتی‌بیوتیک است.
من که نظرم درباره‌ی مگس عوض شد و از امروز با دیده‌ی احترام و ستایش به این موجودات سمج نازنین نگاه می‌کنم.احتمالا تا چند سال دیگر در دبستان‌ها به جای فواید گاو را بنویسید موضوع انشا به فواید مگس را بنویسید تغییر خواهد کرد.
حالا هی با مگس‌کش و پیف‌پاف به منقرض کردن نسل این حشره‌ی مفید بپردازید.