اکسیر عمر

آقا ما بدون دلیل چند روزی‌است علاقمند شده‌ایم مطالب علمی به خورد خلق‌الله بدهیم!

اکسیر عمر ، راز سلامتی یا هرجور که بنامیدش فرقی نمی‌کند. چنین چیزی وجود دارد و اسمش هم کفیر( kefir ) است. کفیر نوعی ماده‌ی غذایی است که از رشد نوعی قارچ در شیر و طی یک فرایند تخمیر به وجود می‌آید. این قارچ را نخستین بار قبایل قفقازی‌ در کوهستان‌های سرزمین‌شان کشف کرده و مورد استفاده قرار داده‌اند. درباره‌ی چگونگی رواج استفاده از کفیر، در میان این مردم داستان‌هایی نیز وجود دارد که البته بیشتر به افسانه می‌مانند. این ماده‌ی غذایی در طول سده‌های بسیار در انحصار قبایلی خاص از مردم قفقاز قرار داشت و آن را به بیگانگان معرفی نمی‌کردند و نمی‌دادند. تا اینکه در سده‌ی نوزدهم میلادی دو برادر روسی کلک با لطایف‌الحیلی آن را به دست آوردند و در دسترس جهانیان قرار دادند. ( که خود این ماجرا داستان مفصل و جالبی دارد و در یکی از سایت‌ها نقل شده که بدبختانه نشانی‌اش را فراموش کرده‌ام.)

اما چرا کفیر اکسیر سلامتی نامیده می‌شود؟

فعلا مقدمه‌ای نقل کنم تا برسیم به اصل داستان:

دانشمندان و متخصصان علوم تغذیه در پژوهش‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده از مواد غذایی که طی فرایندهای تخمیر به وجود می‌آیند برای آدمیزاد بسیار مفید است. ( موجود نازنینی به نام مگس هم به این خاطر خیلی پرجنب‌وجوش است که از مواد تخمیرشده تغذیه می‌کند.) یکی از این مواد ماست است. که ضرب‌المثلی هم درباره‌ی آن داریم که می‌فرماید: از ماست که بر ماست:-)) برخلاف آنچه که عوام هر چیز بی‌خاصیت،سرد،شل و بی‌احساسی را به ماست تشبیه می‌کنند ولی این فراورده‌ی غذایی خواص بسیار جالب‌انگیزناک و شگفت‌انگیزناکی دارد. از جمله اینکه جایگزین بسیار مناسبی برای شیر در کسانی است که شیر را به راحتی هضم نمی‌کنند و یا اینکه کودکانی که ماست زیاد مصرف کنند در سنین بزرگسالی افزون بر استخوان‌بندی قوی‌تر از میانگین قد بالاتری نیز برخوردارخواهند بود. ماست همچنین پاک کننده‌ی دستگاه گوارش است، مسکن خوبی است (هنگامی که دچار سوختگی می‌شوید اگر مقداری ماست روی محل سوختگی قرار دهید احساس سوزش از بین می‌رود.) همچنین بسیاری از افراد دهاتی و ایلیاتی که عمر نوح پیدا کرده‌اند و هر از چند گاهی اخبار تلویزیون نشانشان می‌دهد یکی از دلایل طول عمرشان را مصرف زیاد ماست ‌دانسته‌اند.

اما اصل داستان که کفیر باشد:

در مناطقی از قفقاز که مصرف کفیر رایج است طول عمر متوسط مردم چیزی بالاتر از 100 سال است و دیدن افرادی با عمر 120 سال هم طبیعی است. حتی من شنیده‌ام که سال‌ها پیش در قفقاز پیرمردی به نام شیرعلی زندگی می‌کرده که بیش از 180سال عمر کرده‌.(چنین موجودی حتما نتیجه‌اش صدساله بوده!) در این مناطق بسیاری از بیماری‌های مردم دیگر نقاط جهان یافت نمی‌شود و علت آن را نیز مصرف کفیر دانسته‌اند ، از جمله آمار ابتلا به سرطان در این مناطق بسیار کم است. حالا آیا موافقید که کفیر را اکسیر سلامتی بنامیم.

چگونگی تهیه‌ی کفیر به این شکل است که قارچ آن را در ظرف شیر قرار می‌دهند که پس از چند ساعت به ماده‌ای شبیه به ماست تبدیل می‌شود. بسته به اینکه کفیر را برای چه کاربردی بخواهیم تعداد ساعاتی که قارچ باید در شیر بماند متغیر است. برای کاربردی ممکن است 12 ساعت کافی باشد و برای کاربرد دیگر ممکن است 36 یا 48 ساعت لازم باشد. خود قارچ با قرار گرفتن در شیر شروع به رشد و تکثیر می‌کند و می‌توان آن را به صورت خوراکی مصرف کرد یا به دوستان و آشنایان داد تا آنان نیز از این نعمت بهره ببرند ولی همیشه باید مقداری از این قارچ را برای مصارف بعدی به عنوان مایه نگاه داریم. بهتر است این قارچ در یک ظرف شیر در جای سرد نگهداری شود.

و اما وجه تسمیه‌ی کفیر این است که در زبان ترکی (که زبان بخش بزرگی از مردم قفقاز است) واژه‌ی کِیف (لذت) عربی به صورت کِف تلفظ می‌شود و چون پس از مصرف کفیر به علت وجود درصد بسیار کمی الکل (‌که باعث حرام بودن نمی‌شود قابل توجه مؤمنین و مؤمنات) حالت سرخوشی(و نه مستی) به انسان دست می‌دهد این ماده کفیر یعنی چیزی که باعث ایجاد کیف می‌شود نامیده می‌شود.

برای به‌دست آوردن اطلاعات بیشتر دراین باره می‌توانید با استفاده از جستجوگر گوگل واژه‌یkefir را جستجو کنید. لینک مینک هم فعلا چیزی یادم نیست. در ضمن اگر اطلاع دارید که در ایران چگونه می‌توان قارچ کفیر را به‌دست آورد ما را هم خبر کنید و یک در دنیا و صد در آخرت صواب ببرید.