قابل توجه کچل‌های گرامی!

ضرب المثل : « گر اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی »
در راستای اینکه به تازگی اینجا مطالب علمی پزشکی می‌نویسم امروز هم یک مطلب جالب دارم برای کچل‌ها ، طاس‌ها ، کل‌ها و گرهای گرامی که البته بیشتر به درد آنهایی می‌خورد که در آستانه‌ی بلای طاسی قرار گرفته‌اند.

من خودم چندان به روش‌های طب سنتی و دکترهای علفی و اینجور چیزها معتقد نیستم اما یکی از روش‌های سنتی را به توصیه‌ی پدربزرگ و مادربزرگم آزمایش کردم و نتیجه شگفت‌آور بود!

سه چهار سالی بود که موی سرم مرتب کم می‌شد و هرچه دوا درمان می‌کردم نتیجه ای نداشت تا اینکه پارسال از مادربزرگ و پدربزرگ شنیدم که باید برای جلوگیری از ریزش بقیه‌ی موها و رویش دوباره‌ی موهای ریخته شده از روغن مار استفاده کنم. من پشت گوش انداختم و زیاد جدی نگرفتم تا اینکه چند روز پیش داشتم جلوی آینه موهایم را شانه می‌کردم که دیدم ای داد و بیداد! وسط سرم تقریبا طاس شده. خلاصه از عطاری یک شیشه‌ی کوچک روغن مار گرفتم و برای آزمایش اول کمی قسمت جلوی سرم را چرب کردم.  چند روز بعد با تعجب دیدم که موهای ریخته‌ی این قسمت دوباره روییده. و بعد با اطمینان بیشتر بقیه‌ی قسمت‌های کم مو را هم چرب کردم و الان دوباره سرم به حالت طبیعی برگشته و مجبور نیستم برای پرکردن قسمت خالی با موهای یک طرف به طرف دیگر سرم پل بزنم.

این روش احتمالا برای کسانی که سرشان کاملا طاس شده نتیجه نخواهد داشت و قسمتی که چرب می کنید باید کمی مو داشته باشد. چون برای رویش مو وجود پیاز مو لازم است.

الکساندر

فیلم جنجالی ’ الکساندر‘ یا همان اسکندر گجسته ، ویران کننده‌ی تخت جمشید، ساخته‌ی الیور استون که آشکارا به تاریخ و تمدن ایران توهین می‌کند و به جعل تاریخ می‌پردازد با همه‌ی سر و صدایی که به پا کرد خوشبختانه نه تنها در هیچ رشته‌ای نامزد دریافت اسکار نشد بلکه برای دریافت شش زرشک طلایی ( جایزه‌ی بدترین‌ها) نامزد شد که بدبختانه هیچکدام را دریافت نکرد. نمی‌دانم اسکندر جز ویرانگری و خونریزی و فساد اخلاقی چه چیزی در کارنامه‌اش دارد که غربی‌ها این‌همه به او افتخار می‌کنند؟

وبلاگ یک تاجیک

سمرقند وبلاگ جالبی است در حلقه‌ی ملکوت و آن‌گونه که پیداست نویسنده‌ی تاجیک آن، شهزاده نظروا در اروپا زندگی می‌کند. حال و هوای جالبی دارد و آدمی را با احساسات پاک و بی‌آلایش مردمان همزبان و هم‌فرهنگ با ما در تاجیکستان آشنا می‌کند. هنگامی که این وبلاگ را می‌خوانی حس می‌کنی که صدای  نویسنده‌ اش را با همان لهجه‌ی دوست‌داشتنی تاجیکی می‌شنوی. پیش از این شهزاده وبلاگش ر به خط سیریلیک (میراث روس‌ها) می‌نوشت اما چندی است که په خط پارسی  و با همان لهجه‌ی زیبای خودش می‌نویسد و خوانندگان زیادی در میان ایرانیان پیدا کرده. در بخشی از این وبلاگ هم با عنوان طربخانه‌ی تاجیکی ما را با موسیقی سرزمینش آشنا می‌کند. امیدوارم در کارش پیروز باشد.